Ubezpieczanie samodzielnych matek

Coraz więcej matek na całym świecie, także w Polsce, samotnie wychowuje swoje dzieci.

Część z nich jest po rozwodzie, część nigdy nie miała męża, wiele decyduje się na ten krok świadomie uważając, że ojciec biologiczny nie nadaje się na ojca w życiu społecznym. Wiele z nich chciałoby, aby używać wobec nich określenia „samodzielne matki”. To bardzo trafne i sprawiedliwe określenie.

Nie ma na świecie większej odpowiedzialności niż odpowiedzialność za wychowanie i usamodzielnienie własnego dziecka.

Matka samodzielnie wychowująca dziecko może liczyć wyłącznie na siebie. Według badań Uniwersytetu Gdańskiego 60% mężczyzn po rozpadzie związku nie widuje swoich dzieci, co oznacza, że pozostałe 40% mężczyzn utrzymuje z nimi kontakt. Samotne matki wychowują więc obecnie w Polsce ponad 1,5 mln dzieci.

Mamy więc w Polsce ok. 600.000 dzieci których ojcowie utrzymują z nimi kontakt i zapewne część z nich posiada możliwości finansowego zaopatrzenia przyszłości swoich dzieci dzięki polisom posagowym i funduszom inwestycyjnym.
Tylko, że ten biologiczny ojciec z czasem założy własną rodzinę i kontakty te najczęściej (choć nie zawsze) z wiekiem ulegają rozluźnieniu, a więzi emocjonalne i tak są mocno nadszarpnięte.

W rozmowie z matką pierwsze pytanie, jakie jakie się nasuwa, to pytanie o los dziecka, gdyby jej zabrakło.
Dobrze, jeżeli może mieć świadomość, że w razie czego, w sytuacjach ekstremalnych może liczyć na ojca. W przeciwnym razie musi bezwzględnie i na spokojnie przemyśleć, kto mógłby ją zastąpić.

Jeżeli jest rodzeństwo, trzeba z nim szczerze porozmawiać na ten temat (w Polsce takie rozmowy należą do rzadkości, ponieważ jesteśmy narodem niezwykle pruderyjnym i nieszczerym – zawsze ktoś coś przed kimś gra), jeżeli możemy polegać na rodzicach taka rozmowa z nimi jest niezbędna, ponieważ muszą wyrazić na to szczerą zgodę, przy czym należy racjonalnie wziąć pod uwagę ich wiek i stan zdrowia.

Poza tym wychowanie dziecka, to są też olbrzymie koszty, które w razie braku matki, ktoś musi wziąć na siebie i ponieść.
Wg różnych analiz finansowych koszt wypuszczenia w świat (do 18 roku życia) słodkiego bobaska to znacznie powyżej 350 000 złotych. Skąd nasze rodzeństwo, rodzice (często później na emeryturze) mają wziąć te pieniądze.

W sytuacji, kiedy żyje ojciec i jest z nim kontakt, staramy się z nim spotkać i namówić go na zakupienia ubezpieczenia na życie, w której matka jego dziecka jest osobą uposażoną (lub dziecko).

W razie śmierci ojca dziecka, matka otrzymuje świadczenie ubezpieczeniowe, z którego pieniądze może umieścić na polisie inwestycyjnej. Na tej polisie, uposażonym zastępczym może być ustanowione dziecko.

Jeżeli ojciec nie chce na ten temat w ogóle rozmawiać, pozostajemy tylko my: matka i ja – agent – osoba całkowicie obca, do której trudno od razu mieć zaufanie, mówić jej o swoich prywatnych, często intymnych sprawach, pozwalać grzebać w domowych finansach.

Jeżeli jednak uzgodnimy z matką, że dobro dziecka jest największym skarbem, konieczne jest przeprowadzenie analizy finansowej związanej z jej możliwością zarobkowania i pozwalającą na zabezpieczenie interesu dziecka. Wyniki tej analizy należy natychmiast wcielić  w życie.

Wówczas w razie najgorszego – śmierci lub choroby matki – będą pieniądze na wychowanie i wykształcenie dziecka. Wszak dzisiaj za 90 zł miesięcznie (najniższa składka) można młodą, 24 letnią kobietę ubezpieczyć na ponad 280 000 złotych. Nie jest to wcale dużo, wbrew pozorom, ale zapewni osobie wychowującej dziecko nieporównywalnie wyższą rentę kapitałową niż renta z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Dodatkowo matka dziecka powinna mieć wykupione minimum dwie umowy dodatkowe: Niezdolność do Pracy oraz Poważne Zachorowania. Wszak w razie niezdolności do pracy będzie dostawać bardzo niską rentę z ZUS-u, a poważne choroby skutkują niewyobrażalnymi dzisiaj wydatkami na leczenie, rehabilitację, czy opiekę.

Należy zdawać sobie sprawę, że samotne matki nie cierpią na nadmiar gotówki i każdy dodatkowy wydatek jest dla nich trudny do zaakceptowania.

Co zrozumiałe, takim dodatkowym wydatkiem trudnym w pierwszej chwili do zaakceptowania, jest też składka na ubezpieczenie.

Ale jeżeli w perspektywie mamy dom dziecka, czy tzw. rodzinę zastępczą zdecydowanie lepiej wysupłać pieniądze na polisę i żyć ze świadomością, że zrobiło się dla swojego dziecka wszystko co było możliwe, aby zabezpieczyć jego start życiowy poprzez zapewnienie dodatkowych pieniędzy dla najbliższych na ten cel.


Maciej Lichoński

Agent AVIVA - Warszawa - Maciej Lichoński

• A co z kryzysem (3)
  2009-06-24 21:32 środa ~Kris | [+] odpowiedz
  Logiczne to wszystko ale... jak sama pracuje to myśli o pieluszkach, mleku... później o książkach, plecaku, piórniku później studia.. skąd tu na składkę brać?
  Zobacz odpowiedzi (3)